Het plan - en hoe het allemaal begon.
Yes daar gaatie dan, het is vandaag 30 april 2023 en ik zit in Frankrijk in Bagnols en Forêt om precies te zijn. Ik ben hier 3 weken op vakantie met de familie, mijn ouders, broer en zijn vrouw en de drie kinderen. Maar om te beginnen met deze blog moet ik even bij het begin beginnen en dat is al een poosje geleden, wel te wezen op 20 juli 2022.
Ik spreek af met Robert, een vriend van mijn vader die mij helpt met de finishing touch van de(ze) webshop, ik kwam namelijk weleens ergens niet uit en had zijn hulp dan nodig. Na een tijdje kwamen wij eruit en waren we bijna klaar, toen vroeg hij aan mij “ Roos wat wil je nou echt?” Waarop ik zei “wat ik echt wil” ja antwoordde Robert. Oke komtie “ik wil naar Frankrijk met een paar zakken stof, klei en een naaimachine, liefst ook een keramiek oven en daar lekker mijn atelier voortzetten zonder gestoord te worden door externe factoren en hier lekker in alle rust tot creatie komen” . Robert keek me aan en zei “maar waarom doe je dat dan niet… wat houdt je tegen”. Vanaf dat moment ging ik pas nadenken over de mogelijkheden, zou ik dit nu echt kunnen doen…. Mijn webshop waar ik al zolang aan gewerkt had is bijna af, zou dit dan mijn nieuwe weg zijn voor het komende jaar…. Mijn gedachtes dwaalde af ik nam nog een slok van mijn thee en zei “eigenlijk helemaal niets”. Ik ben vrij om te gaan en staan waar ik wil, ik ben onafhankelijk, single, woon in een huurhuis en heb sinds kort een webshop waar het plan van is om er geld mee te verdienen. Al deze gedachtes dwaalde ineens door mijn hoofd, ik dacht al die tijd dat dit een droom was voor later als ik ouder was en een gezin zou hebben en dan verkassen met z'n alle naar een Frans dorpje. Maar als je dit altijd vooruit blijft schuiven voor het moment in de toekomst ga je er dus nooit serieus overdenken dat dit nu ook gewoon een optie is. Wat heb ik mijzelf altijd de worst voor gehouden dacht ik. Ik bedankte Robert voor zijn doortastende vraag en ging naar huis vol van mijn nieuwe plan dat dit gewoon mogelijk zou zijn whoohoooo. De dagen hierop bleef het plan maar rond dwalen in mijn hoofd. Op de een of anderen manier wist ik gewoon al dat ik dit ging doen maar precies hoe of wat en waar dat was nog open. Het was in ieder geval geen opvlieging wist ik want de droom om ooit in Frankrijk te gaan wonen zat al enige jaren in mijn hoofd maar ik zag het dus altijd als een 10 jaren plan met, als ik dit heb dan kan ik gaan, of als ik een relatie heb en kids dan gaan we, of als ik een goed lopend bedrijf heb dan ga ik ,of als ik geld heb voor een huis dan ga ik en ga zo maar door. Conclusie als je dit continu in je hoofd hebt ga je nooit en dat werd mij ineens glashelder. Waarom kwelde ik mijzelf zo erg, ik liet dus al die tijd alles afhangen van externe factoren. Waarvan sommige factoren niet eens te sturen waren. “Versimpelen dacht ik ineens”, een woord wat ik ooit eens van een coach als advies kreeg, kwam nu ineens weer naar boven. Versimpelen en denken in mogelijkheden was dus mijn opdracht om dit plan uit te gaan voeren. Ik dacht altijd dat ik teveel in het verleden zat met mijn voorliefde voor de jaren 60, vintage en brocante maar nee ik zat alleen maar in de toekomst. Oke Roos tijd om in het NU te gaan leven en deze droom te gaan verwezenlijken. Maar hoe kan ik nu ineens in Frankrijk gaan wonen dan, zonder dat ik geld heb om daar een chateau te gaan kopen… want als ik ga wil ik het liefst in mooi chateau wonen, zo ben ik dan ook wel weer haha.
In mijn kleine studio in de Hugo de Grootstraat hing altijd een plaatje van mijn droomhuis op de spiegel. Het plaatje had ik ooit —in mijn tijd dat ik nog bij het vintage winkeltje Wauw werkte op de Piet Heinstraat— uit een oud boek gescheurd en mee naar huis genomen. Nu moet ik wel even zeggen dat ik normaliter geen boeken sloop maar wij maakte hier destijds leuke cadeau zakjes/verpakkingen van. Het huis op het plaatje was geen gewoon huis het was een groot landhuis bezaaid met groen en omgeven door een enorme tuin met prachtige rozen. Menig vriend/vriendin vroeg zich altijd af waar het huis was gelegen maar dat kon ik niet ze niet vertellen aangezien de tekst van de pagina eraf was gescheurd. Tot ik op een gegeven moment bij vriendin ging eten. Op tafel lag een groot dik boek over tuinieren, haar vriend vertelde mij dat hij deze dikke unit kort geleden op de kop had getikt bij de kringloopwinkel. Ik dacht oeh leuk een oud boek en sloeg hem nonchalant halverwege open en was ineens vol verbazing want jaja daar was mijn droomhuis precies op deze pagina (133), ik kon het bijna niet geloven. De pagina die op mijn spiegel hing was de rechter pagina maar ik zag nu dat het plaatje op de linker pagina het huis compleet maakte whoohooo en er stond ook nog eens tekst naast YES. Ik kreeg het boek even te leen om zo alles over het huis en de tuin op te zoeken. Het huis op het plaatje stond dan wel niet in Frankrijk maar in Engeland bovenin Wales en heet Bodnant Garden met een prachtige botanische tuin, ook wel de glooiende tuin genoemd en behoord ook nog eens tot het National Trust van Engeland. Een plek die ik ook zeker nog eens zal gaan bezoeken. Zo een huis was dus mijn leidraad waar ik in naar opzoek wilde alleen dan natuurlijk in Frankrijk. Nu denk je misschien waarom Frankrijk. Ik kom hier al sinds mijn jeugd. De eerste 10 jaar van mijn leven gingen we in de zomervakantie naar Bretagne, en de afgelopen 10 jaar spenderen we nog altijd in Frankrijk maar dan aan de Côte d’Azur oftewel de Provence waar ik nu ook zit. Het Franse leven zint mij wel, ook wegens mijn grote voorliefde voor croissantjes, zoals al mijn vrienden inmiddels wel weten, en het is gewoon zo fijn om in Frankrijk te zijn haha. Het voelt ook een beetje alsof de tijd hier heeft stil gestaan, ik leg mijn telefoon weg en waan mij in de franse romantische sferen, bezoek Vide Greniers (Franse rommelmarkten) en ga los met mijn creativiteit want alles gaat mee, naaimachine, schilder spullen, noem maar op. Atelier ROUX is hier ook ontstaan trouwens.
Oke ik dwaal weer af, nu was het dus zoeken geblazen naar huizen om in te wonen, ik googelde op wonen en werken in het buitenland, en al gauw kwam ik op de website HelpX terecht, een "Help Exchange” platform waar je dus voor werk kan wonen in het buitenland. Nu was het zoeken geblazen. Op mijn zoekmachine had ik heel Frankrijk ingevuld, dus alle regio’s want het maakte mij letterlijk niet uit, ik hou wel van een nieuw stukje Frankrijk ontdekken. Maar de keuze was zo groot dat ik werd overspoeld, na een tijdje scrollen en lezen had ik mij voorgenomen om alleen te zoeken naar mooie grote landhuizen of chateaus om zo dicht mogelijk bij mijn verlangen te blijven. En hoppa daar was die dan de Hennessy Hunting Estate een oud landhuis wat vroeger een jachthuis was van de Hennesy familie (één van de bekendste cognac merken). Naast dat de foto’s er prachtig uitzagen sprak mij de tekst bij het profiel van de vrouw des huizes mij ook erg aan, ze was niet alleen opzoek naar hulp maar stond ook open voor kunstenaars die zij uitnodigde iets op de muren te schilderen. Ik dacht yes deze vrouw is leuk en in voor wat arty shizzl en zodoende stuurde ik haar gelijk een bericht dat ik interesse had om haar te helpen, dit bericht stuurde ik op 3 augustus 2022. Na twee weken elke dag vol hoop en spanning de website te hebben gecheckt of ze al had gereageerd zag ik bij haar profiel ook haar nummer staan en dacht ik, weet je wat ik stuur haar gewoon een appje want ze zit vast niet vaak op deze website. En yes die was raak, na een uur reageerde ze dat ik meer dan welkom ben whoohooo, dit was op 25 augustus 2022. In de weken hierop hebben we een aantal keer gebeld en geappt om zo elkaar een beetje te leren kennen en af te tasten of we een match waren aangezien ik ongeveer een half jaar wil blijven. In de periode vanaf het eerste contact tot en met nu hebben wij elkaar ook 3 keer gezien in Nederland aangezien zij in de wintermaanden in Nederland woont dus dat kwam perfect uit. Nu werden de plannen echt concreet, jippie ik zou haar gaan helpen voor een heel seizoen vanaf half maart tot en met October 2023 en ik mag mijn naaimachine en creatieve projecten meenemen. Vanaf nu was het keihard werken geblazen in Nederland om een auto te kunnen kopen om naar haar toe te rijden en om rond te komen gedurende de tijd dat ik weg ben. Iedereen vertelde ik vol enthousiasme mijn plan, sommige vrienden waren wat argwanend, zo van is het wel veilig je kent haar nog maar net, maar ik wist gewoon dat dit goed zat dus maakte mij geen zorgen want keek er ook zo naar uit.
Jippie er was eindelijk dus een concreet plan!Ik ga echt in Frankrijk wonen en voor precies hoelang weet ik nog niet en dat vind ik stiekem een heerlijke gedachte. Ik zat nog even te wikken en te wegen maar kwam er al snel dat uit ik de huur van mijn huis in het Zeeheldenkwartier en mijn atelier in scheveningen zou opzeggen om mij zo vrij mogelijk te kunnen bewegen en nergens meer aan vast te zitten. Ook zou ik mijn gehele inboedel en de helft van mijn kleding en mijn producten van atelier ROUX verkopen om zo nog meer geld te sparen voor mijn avontuur en de auto natuurlijk. Het ontspullen begon, ik zag er eerst tegenop maar toen ik uiteindelijk startte was het heerlijk. Ik ging door facetten van mijn leven en nam er afscheid van. Ik gaf mijn plantjes één voor één weg, meubels gingen vooral naar vriendinnen en mijn huisgenoten. Ik organiseerde nog een groot feest/markt met mijn verjaardag voor vrienden en familie om afscheid te nemen en om mijn spullen te verkopen om geld in te zamelen. Ik zette kleding en schoenen op Vinted en stond op een lokale markt met mijn kleding en producten van atelier ROUX. Uiteten en vakanties skipte ik, met vrienden deden we croissant dates en kookte voornamelijk zelf want ik was aan mijn plan aan het werken en wilde graag de deadline halen! Ik wekte hard in de catering en pakte al het werk aan wat er op dat moment op mijn pad kwam.
En YES het lukte! Mijn huis en atelier leverde ik eind Februari leeg op. De overgebleven spullen en stoffen die wilde houden stopte ik in een stuk of 10 grote plastic dozen en mocht ik stallen in de kelder van mijn nicht. Mijn bed is me heilig dus die ging naar mijn ouders met nog een geel kastje met kleding en de spullen die ik mee zou nemen op reis. En eind maart was het dan zover ik kocht een auto, een tweedehands Peugeot! Toen ik met mijn nieuwe aanwinst en grootste aankoop van m'n leven naar huis reed stond er een grote glimlach op mijn gezicht. Ik dacht ineens na over alle stappen die ik had ondernomen en dat ik nu bij de laatste was dus dat mijn plan gewoon werkte. De dingen waarvan ik een half jaar geleden dacht dat ze heel moeilijk of niet mogelijk zouden zijn heb ik nu binnen een half jaar allemaal gedaan en dit voelde zo krachtig. Dus als je iets iets wil vanuit het diepste van je hart ga er alsjeblieft dan voor, je kunt het echt ook al lijkt het onmogelijk, geloof er in en het zal gebeuren! Het plan vertraagde wel iets aangezien de vrouw des huizes iets later ging dan verwacht waardoor ik een maand langer in Nederland moest blijven. Op dit moment had ik natuurlijk ook geen huis meer want daar was ik eind februari al uit gegaan. Maar al gauw schoten vrienden en familie mij te hulp. Ik heb eerst twee weken bij mijn ouders geslapen, 1 week in het huis van een vriendin in het Zeeheldenkwartier en 3 weken in het huis van een vriendin in Scheveningen, dit was zo fijn. Tijdens deze maand kon ik gelukkig ook nog wat extra werk in de catering krijgen want elke cent was weer mooi meegenomen.
Wat nu wel ineens een beetje in de knoop kwam met mijn plan was mijn jaarlijkse chill vakantie met mijn familie in de Provence. De vrouw des huizes van de Hennessy Hunting Estate zou half april gaan rijden, en ik zou 21 april vanuit haar naar de Provence rijden maar bedacht mij dat het veel handiger zou zijn als ik eerst naar de Provence zou rijden en vanuit daar naar haar zou gaan. Zo gedacht zo gedaan. En nu is het alweer woensdag 10 mei 2023 en vertrek ik overmorgen 12 mei naar het chateau waar mijn eigen avontuur gaat starten. Voor nu heb ik al bijna 3 heerlijke zonovergoten weken gehad met mijn familie (ouders, broer, schoonzusje en 3 kids) in een grote villa in Bagnols en Forêt een klein dorpje in de bergen, 40 minuten van de Côte D’Azur. Het huis heeft een super grote tuin met zwembad, trampoline, kabelbaan, boomhut, jeu de boules baan, en een tafeltennistafel waar de kids (en wij ook) helemaal los kunnen gaan. We eten hier vaak warm in de middag en ieder kokkerelt er wat op los, met rode wijn uit de Beaujolais en rosé uit de Provence. Elke ochtend halen we heerlijke verse croissantjes en stokbroden bij de lokale bakker in het dorpje. Ook zijn we veel te vinden bij ons favoriete cafe/restaurant de L’Arpillon in Les Issambres aan het strand waar wij regelmatig tussen de middag gaan eten. Wij komen hier al 10 jaar, het voelt er als familie.
Wat ik sinds kort ook aan het leren ben is om mijn eigen zuurdesem brood te maken. In Nederland heb ik twee lesjes gehad van vrienden waarvan ik ook een beetje ‘starter’ heb meegenomen. Ik moet nu eerlijk zeggen dat ik best een beetje trots ben want ik ben hier aardig aan het bakken geweest en de laatste twee broden zijn dan ook echt perfect geworden. Het enige wat irritant is, is dat mijn roggemeel voor de starter op is… hopen maar dat er straks in de buurt een (het liefst bio) winkel is om dit te kopen. Mocht iemand tips hebben let me know.
Leave a comment